Artık Yazmak İstemiyor Ellerim

Hep hayaller kurardım . Uzun bir yolda sen ben ve sonsuz sessizlik , kimse konuşmasın isterdim, arabada çalan müziğin  bizi kendi düyalarımıza götürmesini ve milyonlarca hayalin icinden yine birbirimizi bulmamızı... Gözlerini kapa ve hayal et,  o kadar hayalin içinde seni tekrar bulduğum o anda yavaş yavaş birbirimize kaysa gözlerimiz   yüzün al al olsa.  Gülen gözlerini masumca kaçırsan benden ve bu uzun yolculuğun sonuna yaklaşsak araba durduğunda tüm sevdiklerimize kavuşsak .
Bak işte baban; senin mutluluğun ona da yansımış gözleri gülüyor sonra yaşlar süzülüyor,  mutluluktan olsa gerek. Annen ise arka tarafta oda sevinçli ama baban kadar coşkulu değil, sakin, artık biliyorki ikinci kadın oldu. Babalarin ilk aşkı anneler olsada kız evladlar anneyi ikinci plana bırakırmış . Sen babanla hasret giderirken sessizce annene yaklaşıyorum önce tebessüm ediyor sonra kucaklıyor beni anne şevkatini iliklerime kadar hissettirerek sonra sana bakıp " bunlar burada akşam ederler gel oğlum diyor "....

Basit hayaller ama her saniyesinde sen varsın , hepsinde gözlerinin içi gülüyor en kötü hayalin sonunda mutlusun... Aşk kendinden vazgeçip o olmak değil midir ? Aşk sevdiğini birçok şeyden üstün tutmak değil midir ? Aşk doğrusuyla yanlışıyla sevdiğini kabul etmek değil midir ? Aşk ateşle odun değil midir ?...

Bugün ; "Olmaz" diyorsun," başkası olur" diyorsun. Başkasına yazık değil mi ? Aklımda sen varken ona ne diyeceğim ? Senin için kurgulanmış hayalleri onunla nasıl yaşayacağım ? Onun gözlerine nasıl bakacağım ? Milyonlarca hayalin içinden onu bulmam gerekirken seni bulduğumda ne olacak ? Onun annesi kucakladığında kalbim sızlamayacak mı ?

Artık yazmak istemiyor ellerim, kalbim hissiz, beynim milyonlarca hayali  kurgulamaktan yorgun düştü. Hepsi isyanda, hepsi gerçekleşmeyecek  şeyler yaptırdım diye bana küs .

Ve bir akşam üstü yürüyüşe çıkıyoruz gözlerimiz bulutsuz gök yüzünde yıldızlar bir bir selamlıyor bizi çok uzaktan akarsu sesi geliyor derin bir nefes alıyorum işte huzur bu,  mutluluk bu sonra serin havaya daha fazla dayanamayıp ısmak ister gibi sıkıca sarılıyorsun ateşle odun oluyoruz  sonra herşey bir rüya oluyor...

Küçükte olsa bir umut var mıdır ki ?