Mavi Trenle Mavi şehire...

Boş sayfayı doldurmak....
Bu ilk kez bir deniz, ırmak veya havuza girmek gibi ürpertici bir o kadar da merak uyandıran birşey, peki ya girdikten sonra? Çıkmak istemeyeceğiniz boğulmak isteyeceğiniz dünya...
Şuan MALATYA- Ankara arasında bir yerdeyim mavi trenle mavi şehre( Kütahya) gitmeye çalışıyorum, hayallerimi gerçekleştirmek için...

Hayal demişken ben en güzel hayallerimi altıncı sınıfta hayat kelimesinin anlamını bilmeden kurmuştum bir o vardı, birde ötekiler sonra şey oldu; hani herkesinkine olanlardan oldu, başkası var dedi, o bitti başka biri çıktı. Bende hayal kurmayı bıraktım... Buraya kadar okumanız bir mucize çünkü; artık yazamadığı düşünüyorum ne zaman yazmaya niyetlensem boş bir sayfaya yarım saat bakmakla zaman geçiriyorum eee hep dediğim gibi her güzel şeyin bir sonu vardır sona yaklaşıyorum galiba....

Adam gözlerini ovuşturarak salona yöneldi. Önce kahve makinasını çalıstırdı sonra sönmekte olan şömineye birkaç odun attı. Kupasını kahve ile doldurup masasına yöneldi koltuguna kurulup sessiz huzur dolu ortamı dinledi. Yağmur taneleri pencereye çarpmaya başladı çarptıkca hızlandı, hızlandıkça sertleşti biraz önceki huzur dolu ortam yağmur sesine bırakmıştı her yerden yağmurun sesi geliyordu. Buna sinirlenen rüzgar; biraz önceki yaprakla yaptığı dansı bozup oda  sertlesti. Artık bir üstünlük kavgası başladı bir taraftan rüzgar bir taraftan yağmur derken; kapı çaldı adam şaşkın bir ifadeyle yerinden kalkıp kapıyı açtı. Karşısindaki kadını görünce donup kaldı, kadın sırılsıklam olmuştu elindeki poşetleri bırakıp;
- Su gibi oldum! sen horlarken ben alısveris yaptım. Uyumaktan baska bir işe yaramıyosun babam demisti: "ondan koca olmaz diye " dedi sinirli bir şekilde sonra yüzünü tatlı bir gülümseme aldı ;
- şaka şaka deyip yerdeki poşetlerin bir kısmını alıp;
- ayrıca babam seni çok severdi derken mutfağa geçti. Adamın yüzü bembeyazdı ve hiç tepki vermiyordu derken mutfaktan;
- üşüdüm! neyi bekliyorsun? poşetleri alda gel. Adam poşetleri alıp mutfağa gitti ama kimse yoktu kadına seslendi kimse cevap vermedi bir an duraksadı elindeki posetlere baktı dün aksam dışarı bıraktığı çöp poşetleriydi....
Dedim ya her güzel şeyin bir sonu vardır o adam ölen eşinin hayali ile yaşaya dursun bizde elimizdeki güzel şeylerle vedalaşalim... Ama sen gitme ne olur