Diyarbakır Otobüsün de Bir Gün (2)

Otobus her saniye biraz daha yaklaşıyordu kayseriye, işkencenin bitmesine az kalmıştı.
Yaşadıklarımın şoku ile kafami dizimdeki çantama yaslamış dururken ;

-abi çok güzel dimi abla ?
soru yağmuru benim için bitmediğini anlamıştım.
- güzel kız sevdin galiba ablayı ?
- ben mi ? Benim sevdiğim var, bana göre çok büyük..
Bir an kahkaha atasım gelmişti.
- kim bu şanslı kız?
- muhtarın kızı elif oda beni seviyor bir kez elini tuttum onda da abisi yakaladi önce dövüp sonra küfür etti.
- sen kaç yaşındasın da böyle aşık oldun ?
- 12 senin kız arkadaşın var mı ?
- yok
- abisi olan bir kızla sakın çıkma sonra dayak yiyorsun.
Gülmüştüm muavinin sesi ile herkes uyanmis otobüs mola yerine girmiş benim çilem de bitmişti.
Arkamda bir sertlik hissetmistim dönüp baktığım da kız ayakkabısını dayamış;
- Yerin rahat heralde, rahatsız etcem ama inebilir miyim ?
- bir daha olmasın
- söz birde binerken etcem daha etmeyecem
- binerken istesen de edemezsin
- neden ? Eskişehire kadar bana arkadaşlık etmeyecek misin ?
- edecem ama eskişehire kadarda koridorda gidemem ya bir numara benim burda bir yolcu indi
- hmm anladim sohbette yarım kaldı
- yarım mı ? Sen uyuyayım deyip uyudun dört çocuklu dul gibi kaldım arkamda koridorda çocuk emziren bir kadın ve sorusu bitmeyen bir çocukla.
Güldü, sonra farkettimki biz hala koridordayız arkada inmek için bekleyen insalar var ve hepsi ters ters bakıyordu
Otobusten inip alanda yürümeye başlamıştım, ayaklarım ağrıyordu telefonu açıp arkadaşı arayıp konusurken kızın bana baktığını gördüm ben bakınca kafasın çevirdi, ilk basta ilgilenmedim bu olay üc dört defa tekrar edince içime bir kuşku düştü acaba benden hoşlanmısmıydı? Ama benim sevdiğim vardi belki platonikti ama vardı, başkasını da istemiyordum.
Ben bunları düşünürken otobus hareket etmiş ankara sonra son mola yerine gelmisti saat sabahin beşini geçiyordu ve güneş yeni yeni uykulu gözlerle etrafa bakınıyordum inmek gibi bir niyetim de yoktu derken kız yavaş yavas otobusün önüne gelip karşım da durdu yüzünü bana dönüp koruma demirine yaslandı bana bakıp gülümsedi, gözlerimi kısıp dikkatle bakmaya başladım rüya mı görüyordum, yoksa karşımdaki kız gercek miydi? eline telefonunu alıp konuşmaya başladı sanki bir önceki molada yaptığımı bana yapıyordu. İstemsizce güldüm benim güldüğümü görüp güldü aramızda bir bağ vardı sanki telepati yapıyor gibiydik ama dedim ya bu iş olmazdı böyle yaparak yanlış yapiyordum...
Derken Eşkişehir...
Otobüs otogara yerine yanaştı ve muavini o ince sesi;
- Sayın eskişehir yolcularımız otagara geldik lütfen eşyalarınızı unutmayınız bizi tercih ettiğiniz için teşekkür ederiz .
Ve son bir saatim kalmıştı sonra güzel bir uyku beni bekliyordu. Bavulumu almak için ön kapidan inmiştimki orta kapidan inip gülen gözleriyle bana bakti donup kalmiştım bavulunu alıp gülerek geliyordu ellerim birbirine dolaştı napacağımı unutup "Allah'ım kimim ben" der olmuştum ki toparlandım yaklaştı yaklaştı aynı gülümseme ile yanımdan geçip gitti rüzgarını hâlâ hissediyordum arkamı döndüğümde kısa sıska tipsiz birine sarılıp otogara girdi ... Geri önüme döndüğümde küçük çocuk bana ben ona bakıyordum;
- üzülme abi .. Dedi annesinin elinden tutup oda gitti....